İÇİMİZ HEP HOŞÇAKAL ÜLKESİ

Yaz mevsimi, aşırı sıcaklığını yavaş yavaş etkisini yitirirken yerini Sonbaharın başlamasıyla serin havalara bırakıyor. Yaz mevsimini uğurlamaya hazırlanırken, Sonbahara merhaba diyeceğimiz günlere de az zaman kaldı.

   Türk edebiyatımızın önemli şairlerinden ve yazarlarından olan  Cahit Zarifoğlu’nun dizeleri aklıma geldi. "Güzel günler çabuk geçer, içimiz hep bir hoşçakal ülkesi ..." diyor. Gerçekten güzel olan ne varsa her şey bir gün bitiyor. Bitiyor bitmesine de içimizden bir türlü güzel olan anları, hatıraları kolay kolay uğurlayamıyoruz.

     Araba da, kafe de dinlediğimiz güzel bir şarkı, çok sevdiğimiz bir filmi, bir yerden bir yere taşınmak zorunda olduğumuz bir evi  bir sevgiliye, bir mevsime veda etmek zor gelebilir. Veda etmek bir ayrılık anlamı taşır. Kime neye veda edersek edelim canımızın çok acıyayacağını, hissederiz. Güzel anıların hep taze kalmasını isteriz. Zihnimizden ve kalbimizden kolay kolay söküp atamayız. Bu yüzden vedalar bize hep  bir hüzün, ve acı verir. Zihnimizin içinde hatıralarımızı hapsederek  onlarla avunmak isteriz. Oysa, her şeyin bir başlangıcı olduğu gibi bir de sonu vardır.

Dünyada da yaşam aynı değildir. Sürekli kendini yineleyen tabiat bile tüm güzelliklere veda edip yeniden dünyaya 'merhaba' diyor. Tabiat tüm güzelliklerini dünyaya yeniden sunuyor.

 Bizde bu yaşamın bir parçası olarak bizi mutlu  eden şeyleri geride bırakmak zorundayız. Bir şeylere veda ederken korkmayın. Hayata devam edebilmek için bir sayfayı kapatıp diğer sayfa açılsın. Her veda her zaman bir sonraki güzellikleri yakınlaştırır diye düşünüyorum.