HERKES 'AHMET' DİYOR
Daha aday değildi. Yeni vekil seçilmişti herkes 'Ahmet' diyordu. Aday oldu yine herkes 'Ahmet' dedi. Seçim çalışmaları başladı kimle konuşsam 'herkes Ahmet diyor' dediler. Seçim boyunca en fazla duyduğum cümle ‘Herkes Ahmet diyor’ cümlesi idi. Ve sonuçta herkesin dediği oldu, Ahmet Önal Belediye Başkanlığını kazandı. Hem de tüm rakiplerinden daha fazla oy alarak. Ne diyordu Kurtlar Vadisi’nde Kahveci Cemal “Geldi bir tufan, gitti bir boran. Gövde üstünde baş, baş üstünde akıl bırakmadı, esti geçti. Bi o bi de ondan kara bi oğlan.” Önal'da sildi süpürdü.
Önal muhalifleri ve 14 Mayıs seçim sonuçlarını analiz edemeyen AK Partililer, Önal’ı küçümsemek/itibarsızlaştırmak için ‘cenaze/ düğün gezmekle oy mu alınır? Ne yapıyor ki?” diyordu. Oysa Önal’ın o cenazeyi sahiplendiğinden, o düğünde mutluluğa samimiyetle ortak olduğundan haberleri yoktu. Kim bilir belki vardı da görmek istemiyorlardı. Önal, Mehmet Saygılı gibi bir siyasi figürün bulunduğu ortamı iyi değerlendirdi. Çok mu bir şey yaptı; hayır. Sadece Saygılı’nın yapmadığını yaptı. Kibirden uzak, tevazu sahibi oldu. Halka tepeden ve uzaktan bakmadı. Kirli diye bir eli sıkmaktan çekinmedi, hasta bana da bulaştırır diye bir insana sarılmaktan korkmadı. İnsanlara dokundu ve gönül köprüsü kurdu. Şimdi belediye başkanı. Kurduğu bu gönül köprüsünü hizmete çevirmesi lazım. Halk neden ona oy verdi ne yapması gerekir bunu biliyor. Sahada bunu gördü. Eğer başarırsa uzun yıllar şehrin başkanı oldu.
14 Mayıs seçimleri sonrasında da yazmıştım. Saha ne diyorsa sandık onu veriyor. Yok çarşıya aldanmayın, yok kenar mahalleler, yok yardım alan ihtiyaç sahipleri, yok Erdoğan tutkunları. Hepsi fasa fiso. Evet insanlar Erdoğan’ı seviyordu ama Saygılı öfkesi Erdoğan sevgisinin de üstündeydi bu seçimde. Ocak ayında yazdığım köşe yazısında daha aday değilken ‘herkes Saygılı’yı istiyor’ demiştim. Muhalefetin Saygılı’yı aday olarak görmek istediğini yazmıştım. Çünkü en zayıf halka Saygılı’ydı. Hatta AK Partililerden önemli bir kesim bile Saygılı’yı istiyordu. Öyle kolayca çekilip gitmesin yenilginin tadını alsın istiyorlardı. Sonuçta genel merkez asıl yapması gerekeni değil karşı tarafın istediğini yaptı. Sonuç olarakda Saygılı AK Parti’ye tarihin en ağır yenilgisini yaşattı. İlk defa Erdoğan’ın gölgesinden uzak bir seçime girdi onu da hezimetle tamamladı.
Şimdi Saygılı'nın çevresine bakıyorumda nasılda eleştiriyorlar. Oysa daha dün yanında yer almak, aynı karede gözükmek icin can atıyorlardı. Fırsatını buldukları anda Önal'a da yaklaşacaklar. Önal'ın bunu iyi okuması ve Saygılı’yı anında satanların yarın kendisini de satacağını unutmamalı.
MHP Adayı Harun Ulusoy’a gelirsek. Aldığı oy MHP’nin oyu değil. Kimse beni MHP’lilerin büyük bölümünün Ulusoy’a oy verdiğine inandıramaz. Son gün, son mitingde kürsüde 'ona teşekkür ettin buna teşekkür etmedin' diye yüzlerce insanın gözü önünde iddialaşan İl Başkanı Murat Abalı ve Milletvekili Halil Öztürk’ün kavgası, bu kavganın uzun siredie devam etmesi partilileri MHP'den uzaklaştırmış. Birde bunun üstüne Bahçeli'nin Erdoğan'a kendi partililerin bile yapmadığı çağrıyı yapıp 'bırakamazsın' demesi iyiden iyiye MHP'li seçmeni kızdırdı. Ulusoy'u bir türlü kabul etmemeleri de cabası. Ulusoy MHP’den değil de Yeniden Refah'tan Saadet'ten aday olsa üç aşağı beş yukarı bu oyu alırmış. Görünen o ki Ulusoy’un aldığı oy kendi şahsi çabası ile kendi sevenlerini oyu.
Bu seçimin en önemli noktalarından biride cumhur ittifakı seçmeninin sandığa gitmemesi oldu. 35 bine yakın Kırıkkaleli oy kullanmadı. Bunun geçen seçimlere bakarsak en az 20 bini sandığa giderdi. Çok büyük bir rakam. Demek ki cumhur ittifakı seçmeni kızgın. Başka partiye de oy vermek istemedi ve tepkisini sandığa gitmeyerek gösterdi.
Sonuç olarak Kırıkkale'de yeni bir dönem başlıyor. Bu seçim kimi seçmen için ötelediği ertelediği kimisi içinse yıllardır bekledigi bir hesaplaşma seçimi idi ve seçmen hesabı kesti.
