Hastanede öncelik kimin?

    Gazetelere haber konusu olan Moldovyalı bir hastaya yapılan tedavi Yüksek İhtisas Hastanesi adına gurur verici. Hastanemizin yabancı bir vatandaşa göstermiş olduğu bu yakınlık ve ilgi elbette Türk vatandaşının merhametini ve yaratılana iyiliğin, yaratana olan sevdasını gözler önüne sermekte.

     Yalnız anlamadığım bir konu var; Moldovyalı bu hastaya ilgi ve alaka gösterilmesini istediğiniz hastane personeline neden aynı şekilde davranılmadığıdır. Hastane Personeli ve yakınlarının hastalıkları ile neden Moldovyalı hastaya gösterilen ilginin aynısının gösterilmediğidir. Personel veya yakını hastalanamaz mı? Personelini hasta olduklarında inim inim inleten, Moldovyalı hastaya ilgi gösterenler değil de bir başkaları mı?

     Yasaların çalışanlara tanıdığı hastalık izinlerinin kullandırılmaması için elinden geleni yapanlardan bizler, Yabancı uyruklu hastalara gösterilen ilgiyi beklemekteyiz. Gerçek hasta olan ve hastalık izinleri kullandırılmayan hastane çalışanları, hastalıklarını personel arkadaşlarına ve hastalara bulaştırarak daha büyük tehlike arz etmiş olmuyorlar mı?

     İl Sağlık Müdürümüzün davetine icabet ettiğim de gördüğüm tek gerçek; hala yapılan yanlışların savunulduğu, hataların doğru kabul edildiğini bizzat müşahede ettim. Hastane idaresinin bu davranışına ne ad verilir acaba.

     Yabancı Uyruklu bir hastaya gösterilen yakınlık hastane idaresi tarafında personellere de gösterilse, hastane personelinin daha bir iştiyakı artacak, hastalara hizmet kalitesi yükselecek, hastanemizde kalitenin daha üst düzeylere taşınacağından hiç şüphe duymamaktayım. Yeter ki idare yıkmak için değil yapmak, nefret ettirmek için değil sevdirmek için gayret göstersin.

      Hastanemizin bütün sorunları son bulmuş gibi, bir iki gün istirahat alan insanların takip edilip hakem hastaneye sevk edilmeleri, Dr. Sinan Yıkılmaz gibi samimi doktorların da şevkini kırmakta bilesiniz. Gerçek hastasına üç gün istirahat verme yetkisini doktorların elinden almaya çalışanlar bunu başaramayacak biliyorum.

     Bence hastane de toparlanma süreci idarecilerimizden başlamalı. Bölgecilik ve kayırmacılık son bulmalı. Haddi aşanlar hadlerini bilmeli ki sevginin tesisi sağlanmış olsun. Kardeşlik hayata geçsin. Kalpten gelen gerçek tebessüm yüzümüze yansısın. Hizmet kalitemiz daha da artsın.

     Şimdi Tüm Kırıkkaleli hemşerilerime sormak istiyorum, Hastane çalışanları ve yakınları Moldovyalı bir hastaya gösterilen ilgiyi hak etmiyor mu?  

Alaattin GÜNEŞER